សៀវភៅស (កំណាព្យបទកាកគតិ)

សៀវភៅក្នុងដៃ គិតគូរកែច្នៃ
ស្រមៃរាប់ឆ្នាំ ប្រមែប្រមូល
ឆ្មូលពូនបណ្ដាំ ដែលស្រីៗផ្ដាំ
កត់ចាំជាច្បាប់។

ត្រាច់ចរគ្រប់ច្រក មិនដែលហ៊ានខក
ខ្លាចសណ្ដកស្លាប់ សាកសួរប្រដេញ
ឱ្យចេញឆាប់ៗ គេឆ្លើយខ្ញុំស្ដាប់
ត្រាប់ត្រងកត់ត្រា។

ទាំងខេត្តនិងក្រុង ជួនកាលជាប់ផុង
ខុសតុងតម្រា បែកកង់តាមផ្លូវ
ដូចត្រូវផ្ដាសា ផ្ដន្ទាក្រៃណា
ក៏រក្សាបាន។

សម្ភាសសាកសួរ រឿងគួរមិនគួរ
ចូលតួឥតស្រាន្ត ព្រោះចង់ដឹងហេតុ
អ្វីទៅរំខាន រារាំងមិនបាន
ឱ្យស្រីឡើងធំ?

កៀរគរបានហើយ ផ្ទៀងផ្ទាត់ចម្លើយ
កំណត់ដាក់ម្ដុំ បញ្ហាចម្បង
ដែលខ្ទាស់វិលជុំ គឺរឿងអប់រំ
មិនបានដិតដល់។

ខ្សត់ខ្សោយចំណេះ ស្រីៗមិនចេះ
របេះក្បាច់វ៉ល់ តាមគេមិនទាន់
គេជាន់ដាច់ខ្យល់ ព្រោះតែកិច្ចកល
សង្គមរួមរិត។

ឯរឿងទី២ ត្រូវតែសំភី
មិនអាចលាក់ជិត គឺរឿងលុយកាក់
ដាក់ស្នើប្រើផ្លិត បក់សូមអាណិត
នៅតែមិនបាន។

គេចោទថាស្រី បើនឹងមកខ្ចី
មានអ្វីជាដាន? អង្គការតូចធំ
សុំមើលអំណាន ប្លង់កេរផ្ទេរបាន
ទើបស្រាន្តហិរញ្ញ។

ទី៣ចុងក្រោយ គឺរឿងផ្ដល់ឱ្យ
ផ្លូវក្រោយមិនចាញ់ ផលិតឥតផ្សារ
ទំនិញខ្មួលខ្មាញ់ ខ្វះអ្នកប្រមាញ់
ជួយបាញ់ដំណឹង។

សរុបសេចក្ដី សៀវភៅក្នុងដៃ
ន័យរួមប៉ុនហ្នឹង គោលនយោបាយ
ដើរឆ្ងាយដល់ម្ល៉ឹង ពីកិច្ចខំប្រឹង
បានដឹងហេតុផ្គួប។

ឥលូវពេលនេះ សូមលោកត្រិះរិះ
ជួយគិតបង្រួប ដោះស្រាយបញ្ហា
ស្រីខ្មែរបានជួប រាប់ឆ្នាំខែខួប
ព្រោះហេតុខាងលើ។

ឈ្មោះសៀវភៅស បានដោយអំណរ
រំពងបន្លឺ សំឡេងបានឮ
បំភ្លឺលែងល្ងើ ដឹងហើយរុះរើ
ដោះស្រាយឆាប់ផង។

នេះរឿងស្រីៗ សហគ្រិនថ្មី
នៅក្នុងចំណង រើខ្លួនពិបាក
ស្ទើរផ្អាកម្ដងៗ សូមជួយចម្លង
បានដល់ព្រះឥន្ទ្រ។
____________

[កំណាព្យបែបកំណត់ហេតុនៃបេសកកម្មការងារ កាលនៅជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាលសមាគមសហគ្រិនស្ត្រីកម្ពុជា អាណត្តិទី៣ ២០១៨- ២០២១]

ទាញយកឯកសារជា PDF File នៃសៀវភៅស (The White Book) ភាគទី១ ចុចទីនេះ

វិរិយា🌸

ថ្ងៃពុធ ១៤រោច ខែ ភទ្របទ ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃ ទី១៦ ខែកញ្ញា គ.ស. ២០២០

រូបថតថ្ងៃសម្ពោធប្រកាសសៀវភៅស ភាគទី១ ក្រោមអាណត្ដិដឹកនាំរបស់ ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលជំនាន់ទី៣ នៃសមាគមសហគ្រិនស្ត្រីកម្ពុជា ហៅកាត់ថា​ CWEA ដែលមានខ្ញុំជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាល

ពេលអត់លុយ (កំណាព្យបទកាកគតិ)

មានលុយអត់លុយ កុំធ្វើមុខស្អុយ
នាំគេមើលងាយ ញញឹមកុំខ្លាច
បាចស្នេហ៍ពង្រាយ នឹងមានសម្ពាយ
ធ្លាយចូលហៅបុណ្យ។

បុណ្យនោះជាអ្វី? សូមប្រាប់សេចក្ដី
ន័យមិនដាបដុន ជាអារម្មណ៍មួយ
ដែលជួយដោះកុន រឿងទ័លយ៉ាកចុន
ក្លាយប៉ុនពងមាន់។

ក្ដីសុខដែលពិត មិនមែននៅជិត
កន្លែងអ្នកគ្រាន់ តាមពិតនៅឆ្ងាយ
ឆ្ងាយផុតគេជាន់ ផុតភ័យអាសន្ន
លាន់តែសន្តិ។

ខ្ញុំរស់មួយជាតិ រស់ឆ្ងាយពីញាតិ
ដែលមានអស្មិ ក្បាលធំជាងពោះ
យសគ្មានសុចិ បាត់ទាំងសតិ
រាប់មិនកើតទេ។

មានលុយអត់លុយ កុំទៅប្រថុយ
បែកស្លុយខ្ចីគេ នាំបង់ប្រវត្តិ
គេកត់ឈ្មោះផ្ទេរ បុលវាល់ចង្អេរ
ខូចកេរ្តិ៍អាស្រូវ។

អត់លុយហ៊ឺហារ មិនដែលសោកា
ឈឺផ្សាតាមផ្លូវ មុខស្រស់ជានិច្ច
មិនធ្មេចក្រញូវ បណ្ដាំម៉ែឳ
កូនត្រូវតែសើច។
————–
វិរិយា🌸

ថ្ងៃចន្ទ ៣កើត ខែកត្ដិក ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤
ត្រូវនឹងថ្ងៃទី១៩ ខែតុលា គ.ស. ២០២០

រូបថតនៅក្រុង តូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៨
  • រឿង “ធ្វើសង្គ្រាមលើក្រដាស”

  • Karma Theory

    ឆ្លើយសំណួរប្រិយមិត្ត៖ “តើអ្នកលួចអង្គការ កាលជំនាន់ប៉ុលពត មានទោស និង កម្មយ៉ាងម៉េចដែរ?”

  • “អំនួត”

  • Sinner

    “កាឡកណ្ណី” (Kalakanni)

  • រឿង “ធ្វើសង្គ្រាមលើក្រដាស”

  • Karma Theory

    ឆ្លើយសំណួរប្រិយមិត្ត៖ “តើអ្នកលួចអង្គការ កាលជំនាន់ប៉ុលពត មានទោស និង កម្មយ៉ាងម៉េចដែរ?”

  • “អំនួត”

  • Sinner

    “កាឡកណ្ណី” (Kalakanni)

  • រឿង “ធ្វើសង្គ្រាមលើក្រដាស”

    រឿង “ធ្វើសង្គ្រាមលើក្រដាស”

    ចូវស៊ឺ ជាមេទព័ដ៏មានឈ្មោះល្បីល្បាញរបស់នគរចូវ។ គេមានកូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះ ចូវខ ដែលជាក្មេងចូលចិត្តអានសៀវភៅ ក្បួនតម្រាអំពីការធ្វើសឹកសង្រ្គាមជាខ្លាំង។ ចូវខ អាចអធិប្បាយអំពីការរៀបចំកងទ័ពសម្រាប់ការធ្វើសង្រ្គាមបានយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ សូម្បីតែពេលខ្លះ ឪពុករបស់គេក៏នឹកមិនឃើញដែរ។ ហេតុនេះហើយទើបបានជា ចូវខ គិតស្មានដោយខ្លួនឯងថា នៅលើលោកនេះ មិនមាននរណាអាចប្រៀបផ្ទឹមជាមួយខ្លួនបានឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណា ចូវស៊ឺ មិនដែលលើកសរសើរពីកូនរបស់ខ្លួនម្តងណាឡើយ ព្រមទាំងពោលដោយក្តីបារម្ភថា “នាពេលអនាគត បើនគរចូវមិនបានប្រគល់តំណែងមេទ័ពទៅឱ្យ ចូវខ ទេ នោះគឺជាប្រការល្អបំផុត និងបើនៅតែចចេស ប្រគល់ឱ្យ ចូវខ ទៅដឹកនាំកងទព័ គឺគេនោះហើយដែលជាអ្នកនាំក្តីវិនាសមកឱ្យនគរចូវ”។ កាលពីឆ្នាំ ២៦២ មុនគ្រិស្តសករាជ ពេលដែលកងទព័នគរឈិន លើកគ្នាវាយលុកមកលើនគរ ចូវ កងទព័ទាំងសងខាងបានប្រយុទ្ធតទល់ជាមួយគ្នានៅសមរភូមិ ឆាងភិង។ ពេលនោះ ចូវស៊ឺ បានទទួលអនិច្ចកម្មបាត់ទៅហើយ ឯ លិនសៀងយូ ដែលជាថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ក៏មានជំងឺជាទម្ងន់ផងដែរ។ នគរចូវបានបញ្ជូន លានប៉ ដែលជាមេទ័ពជើងចាស់ឱ្យទៅដឹកនាំការប្រយុទ្ធនោះ។ កាលពីដំបូងៗ កងទ័ពនគរចូវ ត្រូវបរាជយ័ជាបន្តបន្ទាប់ តែក្រោយមក លានប៉ បានផ្លាស់ប្តូរយុទ្ធសាស្រ្តថ្មី ដោយគ្រប់គ្រងកម្លាំងឱ្យនៅតែក្នុងមូលដ្ឋាន មិនឱ្យចេញប្រយុទ្ធអ្វីទាំងអស់។ សង្រ្គាមបានបន្លាយពេលរហូតដល់ទៅបីឆ្នាំ។…


  • ឆ្លើយសំណួរប្រិយមិត្ត៖ “តើអ្នកលួចអង្គការ កាលជំនាន់ប៉ុលពត មានទោស និង កម្មយ៉ាងម៉េចដែរ?”

    ឆ្លើយសំណួរប្រិយមិត្ត៖ “តើអ្នកលួចអង្គការ កាលជំនាន់ប៉ុលពត មានទោស និង កម្មយ៉ាងម៉េចដែរ?”

    ឃើញសំណួរគាត់តាំងពីម្សិលមិញ ប៉ុន្តែគិតថា បើនឹងឆ្លើយតបខ្លីៗពេក គាត់ពិបាកយល់។ ក្នុងនាមជាអ្នកសិក្សាបរមត្ថវិជ្ជាបានបន្តិចបន្តួច សូមសារភាពថា ខ្ញុំកាលពីមុន ក៏ធ្លាប់មានចម្ងល់ដូចគាត់អ៊ីចឹងដែរ ប៉ុន្តែ ពេលនេះ ចម្ងល់បែបនោះ លែងក្លាយជាមន្ទិលសង្ស័យទៀតហើយ។ សំណួររបស់លោក Khmer Washington បានសួរថា “ចុះអ្នកលួចអង្គការ កាលជំនាន់ប៉ុលពត មានទោស និងកម្មយ៉ាងម៉េចដែរ?” ដំបូងយើងត្រូវដឹងឱ្យច្បាស់ជាមុនសិនថា តើអ្នកលួចនោះជានរណា មានសមាសភាពជាអ្វី មានស្ថានភាពជីវិតធ្ងន់ស្រាលកម្រិតណា? ហើយការលួចនោះទៀតសោត តើលួចយកអ្វី? និងលួចក្នុងគោលបំណងអ្វី? នៅក្នុងធម្មបទគាថា នៃបិដកលេខ ៥២ ទំព័រ ២១ សរសេរថា៖ “មនោបុព្វង្គមា ធម្មា   មនោសេដ្ឋា មនោមយា មនសា ចេ បទុដ្ឋេន  តាសតិ វា ករោតិ វា តតោ នំ ទុក្ខមន្ទេតិ   ចក្កំវ វហតោ បទំ។” ប្រែថា៖ “ធម៌​ទាំង​ឡាយ មាន​ចិត្ត​ជា​ប្រធាន មាន​ចិត្ត​ប្រសើរ​បំផុត​( មាន​ចិត្ត​ជា​ធំ)…


  • “អំនួត”

    “អំនួត”

    (កំណាព្យ បទ ៧ព្យាង្គ) អំនួតក្អេងក្អាង ច្រើនតែអន់ពេលព្រឹក លប បន់ ស្រន់សូមទ្រព្យរសៀលចេញអួត តាមទម្លាប់យប់ឡើងដេកទ្រាប់ កើយដៃគិត។ ស្អែកឡើងអួតទៀត ឆ្លៀតឥតឈប់អួតក្នុងអង្គប់ បន្លាស្អិតដៀលញាតិបងប្អូនធ្លាប់ជាមិត្តថាគេចង់ស្និទ្ធ ព្រោះអញខ្លាំង។ អួតរឿងមានលុយ ឡាន វិឡាអួតអលង្ការ ភ្លឺចែងចាំងអ្នកធ្លាប់បានជួយ ក្លាយជាខ្មាំងព្រោះតែមោហ៍បាំង បិទជិតមុខ។ អួតថាអញមានព្រោះអញឆ្លាតពូកែសង្វាតសន្សំទុកអួតថាអញខ្លាំងមានជង្រុកដែលពោរពេញផ្ទុកដោយមាសប្រាក់។ អួតនេះហៅចំមហាអន់ព្រោះពេលអាសន្នជាន់ច្រវាក់ចេះត្រឹមចំទាលដូចជនខ្វាក់ក្ដោបតែលុយកាក់មិនកាន់សីល។ អំនួតបែបនេះ ច្បាស់មិនយូរគង់រលាយហូរដូចអំបិលហៀរទៅតាមផ្លូវស្លែរអិលធ្លាក់រណ្ដៅទមិឡ រងទុក្ខា។ ឈប់អួត ឈប់អន់ ទាន់មេឃភ្លឺងាករកពន្លឺព្រះសាស្ដារក្សាសីលខ្ពស់ ឈ្មោះហៅថាបុគ្គលអស្ចារ្យ ព្រោះដឹងទោស។ សូមទម្លាក់ចុះនូវទិដ្ឋិមានះ អស្មិ ចចេសខុសឈប់ផ្ដន្ទាជនសប្បុរសឈប់សាងកំហុសបំពានធម៌។ សូមឱ្យអ្នកភ្ងារ រកឃើញត្រូវបានដើរលើផ្លូវដ៏បវរមានអ្នកគោរពដោយស្មោះសពាល់សច្ចធម្ម ព្រះនិព្វាន។________ វិរិយា 🌸 ថ្ងៃសៅរ៍ ១៣រោច ខែភទ្របទ ឆ្នាំម្សាញ់ សប្តស័ក ព.ស. ២៥៦៩ ត្រូវនឹង ថ្ងៃទី២០ ខែកញ្ញា គ.ស. ២០២៥


សន្តិភាពពិត (កំណាព្យបទវង្សវិចិត្រ មេព្យាង្គ១០)

សន្តិភាពពិត ឥតក្លែងក្លាយ ឆ្ងាយមន្ទិល
ស៊ីញ៉េផ្ដាច់ផ្ដិល រំកិលជាតិ ឃ្លាតឧទ្ទាម
ម្ភៃបីតុលា សញ្ញាស្ងប់ ចប់សង្គ្រាម
រំសេវធ្លាប់ឈ្ងៀម ឈាមធ្លាប់ហូរ ប្ដូរជាស្ងប់។

សន្តិភាពពិត ឥតបន្លំ ចំគោលការណ៍
ប៉ារីសចែងចារ ថាស្រុកយើង ភ្លើងឆេះចប់
សង្គ្រាមរ៉ាំរ៉ៃ ច្នៃរុងរោចន៍ ដូចកំណប់
ដូនតាបានកប់ ខ្ចប់ពេញដី ន័យពណ្ណរាយ។

សន្តិភាពពិត ឥតមានប្រែ ថែសម្បថ
នរណាហ៊ានក្បត់ ភ្លាត់ខុសផ្លូវ ទៅរាយមាយ
ច្បាស់ជាជាប់ទោស អូសឱ្យកឿង រឿងទំនាយ
ស្មើនឹងមាក់ងាយ ធ្លាយសម្បថ ក្បត់សន្យា។

សន្តិភាពពិត ឥតមានចែង ថ្លែងរឿងបក្ស
ពោលយ៉ាងប្រចក្ស ដាក់សាក្សី ដីខេមរា
គោរពឯករាជ្យ រាជាខ្ពស់ ហួសសិរសា
បង្រួមសាសនា អហិង្សា ចារប្រពៃ។

សន្តិភាពពិត ឥតមានភ្លាវ រាវផ្ដេសផ្ដាស
សរសេរច្បាស់ៗ ផ្លាស់របប ខ្លបច្បាប់ព្រៃ
ឈប់កាប់សម្លាប់ ចាប់បណ្ឌិត រិតឱ្យក្ស័យ
គុកកម្មចង្រៃ ច្នៃមកជា ធ្លាអប់រំ។

សន្តិភាពពិត ឥតពោលដល់ ខ្វល់អត់បាយ
សម្បូរសប្បាយ ឆ្ងាយទឹកភ្នែក រែកទូលភ្នំ
គ្មានការជិះជាន់ អាសន្នរុក ទុក្ខរងំ
សើចមិនបង្ខំ នាំអំណរ អរគុណពិត។
—————

[កំណាព្យសម្រាប់រំឭកដល់ថ្ងៃខួបសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាព ក្រុងប៉ារីស ២៣ តុលា]

វិរិយា🌸

ថ្ងៃពុធ ៥កើត ខែកត្ដិក ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤
ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ២១ ខែតុលា គ.ស. ២០២០

កុំទុកចិត្ត (កំណាព្យបទកាកគតិ)

កុំទុកចិត្តមេឃ ពេលយប់ចូលដេក
កុំធ្មេចលឿនលយ ក្រែងលោអាចម៍ផ្កាយ
ក្លាយជាបែកធ្លោយ ជ្រុះមករាយរោយ
ស៊យដល់ផែនដី។

កុំទុកចិត្តខ្យល់ យប់យន់ចូលដល់
កុំខ្វល់នឹងស្រី ជជែកញ៉ែងញ៉ង
ឆ្លងផុតយាមបី កណ្ដាលរាត្រី
ស្ដីច្រើនអស់កេរ។

កុំទុកចិត្តផ្កាយ តារារះឆ្ងាយ
ក្លែងក្លាយផងទេ ភ្លើងទៀនក្នុងគោម
គេលោមបំពេរ ហោះបាំងចង្អេរ
បន្លំចន្ទ្រា។

កុំទុកចិត្តដី ពុកផុយរាល់ថ្ងៃ
បំភ្លៃមេឃា បាក់ចូលទន្លេ
ហូរជ្រែដល់ហៀរ សណ្ដក្លាយជា
ពសុធាដូរឈ្មោះ។

កុំទុកចិត្តទឹក យប់ថ្ងៃល្ងាចព្រឹក
នឹកសៀងពីរោះ ហូរចូលដីក្រុង
ឡើងស្លុងរង្គោះ ចុងក្រោយសាបព្រោះ
គ្រោះកាចចង្រៃ។

កុំទុកចិត្តខ្ញុំ ចាត់ឱ្យនៅម្ដុំ
កុំចូលរញ៉ៃ ក្រែងខ្ញុំមានរោគ
ខូវីដចេញថ្មី មកប៉ះជើងដៃ
តិចក្ស័យទាំងរស់។
____________
វិរិយា🌸

ថ្ងៃ ចន្ទ ១៥កើត ខែមិគសិរ ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ៣០ ខែវិច្ឆិកា គ.ស.​២០២០

នេះជារូបថតអ្នកនិពន្ធណា តិចមើលឥតស្គាល់ចុះ!!!

ឆ្នាំទ្រ (កំណាព្យបទវង្សវិចិត្រ មេព្យាង្គ៨)

ឆ្នាំចាស់ដាច់ ផ្ដាច់ផ្ដិល មន្ទិលច្រើន
គ្មានចម្រើន កើនទុក្ខ ជង្រុករោគ
ស្អែកឆ្នាំថ្មី ដីចាស់ ផ្លាស់ជម្រក
គ្មានអ្នកយក ជោគជ័យ លៃមកជូន។

ថ្ងៃចុងក្រោយ ដោយដាច ខ្លាចពួកម្នឹះ
ប្រាជ្ញខុសទិស ឫសវែង រែងពពូន
ពឹងបណ្ឌិត គិតទៅ ផ្លូវគេលូន
ខ្វះជំនូន ជូនដល់ ខ្វល់គេខឹង។

ស្អែកឆ្នាំថ្មី ស្ដីទៅ នៅតែឈឺ
ស័ព្ទព្រួចព្រឺ ឮហើយ ឆ្លើយមិនដឹង
ប្រាជ្ញធ្វើភ្លើ ល្ងើហួស រស់ប៉ុណ្ណឹង
បែរមិនដឹង ថ្លឹងខុស ឆ្លុះសន្ដាន។

ឆ្លងសករាជ ខ្លាចតែ បែររោគថ្មី
នាំចង្រៃ ភ័យភិត រឹតរុញច្រាន
នាំវឹកវរ ជោរជន់ ទន់ទាំងប្រាណ
រស់ប្រៀបបាន ដានខ្មោច ល្អោចទាំងព្រម។

ថ្មីសិបដង ឆ្លងទៅ នៅតែចាស់
មិនឃើញផ្លាស់ ច្បាស់ជា គ្នាគេលោម
ចែករំលែក ហែកហួរ ខួរគេស្មូម
បញ្ញាទ្រម ល្មមងាប់ ទ្រាប់ខ្សែទ្រ។
_________

វិរិយា🌸

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ២ រោច ខែបុស្ស ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤
ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ៣១ ខែធ្នូ គ.ស. ២០២០

ជំនឿ (កំណាព្យបទ៧ព្យាង្គ)

ទំនៀមទម្លាប់ ជាប់ពីព្រេង
មនុស្សអ្នកតាក់តែង ចែងជាច្បាប់
គេឱ្យគោរព ងប់ចំណាប់
អ្នកណាមិនត្រាប់ ចាប់ទៅចង។

រឿងខ្លះប្រតិដ្ឋ គិតមិនដល់
អ្នកជឿខ្វាយខ្វល់ ឆ្ងល់កន្លង
បុណ្យបាបជាអ្វី ស្ដីប្រាប់ផង
មួយជាតិហែលឆ្លង បំណងអី?

គេឲ្យលុតក្រាប លែងចាបរស់
ស្រោចទឹកកាត់គ្រោះ ឈ្មោះម្នឹះថ្មី
ក្រណាត់ពណ៌ស គ្របផ្ទាល់ដី
ច្រៀងលើករាសី ក្រែងផុតទុក្ខ។

គិតទៅផ្លូវមនុស្ស ជុះហើយស៊ី
ដេកដើរសំភី ភ្លីពេញមុខ
យកពុទ្ធសាសនា ញាត់ជង្រុក
ខ្លួនឯងចូលគុក កម្មអាក្រក់។

សែនខ្មោចបោចស្មៅ ហៅអារក្ខ
ដួសបាយដាក់ស្រាក់ ហាក់កខ្វក់
ស្លៀកពាក់ភ្ញាក់ព្រឹក នឹកអ្នកក្ដក់
ភ្លៀងស្រក់តិកតក់ ក៏តស៊ូ។

ខំជឿខំបន់ ស្រន់ព្រលឹង
រួចហើយទន្ទឹង ធ្មឹងសែនយូរ
រង់ចាំដូនតា ជួយគិតគូរ
ព្រោះរស់មិនធូរ មិនដឹងហេតុ។

ព្រះមានមិនជឿ ទៅជឿខ្មោច
ព្រលឹងអសោច ល្អោចក្រុងខេត្ត
សព្វពាសពេញដី ផ្ទៃវាស់ម៉ែត្រ
ខែភ្លៀងខែចេត្រ ឃើញតែបន់។

រឿងភពងងឹត គិតឲ្យជ្រៅ
បើមិនស្គាល់ផ្លូវ ត្រូវ​អាសន្ន
ដូរផ្នត់គំនិត ក្រិតឱ្យគ្រាន់
ក្រែងរស់បានទាន់ ស្គាល់និព្វាន។
___________

វិរិយា🌸

ថ្ងៃសុក្រ ៩រោច ខែ ភទ្របទ ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃ ទី១១ ខែកញ្ញា គ.ស. ២០២០

បុណ្យមាឃបូជា (កំណាព្យបទ៨ព្យាង្គ)

មាឃពេញបូណ៌មីប្រពៃខ្ពង់ខ្ពស់
រឭកនឹកឆ្ពោះដល់ពុទ្ធសាសនា
ថ្ងៃដែលព្រះអង្គចេញផ្សាយគោលការណ៍
ដប់មួយប្រការ “ឱវាទបាដិមោក្ខ” (១) ។

ច្នេះពុទ្ធបរិស័ទ សូមឱនគារវៈ
វន្ទាស្មោះស្ម័គ្រព្រមទទួលយក
ដើរតាមលំអានព្រះវិសុទ្ធលោក
រីករាយបង្កូកប្រកាស ចតុរង្គ (២)។

រឭកថ្ងៃបុណ្យហៅ “មាឃបូជា”
កូនខ្មែរគ្រប់គ្នាសូមថ្វាយបង្គំ
មានទៀនធូបផ្កាបូជា ជាធំ
តាំងសីលឱ្យងំឱ្យដល់និព្វាន។

សូមបានចាកផុតវាលវដ្ដសង្សារ
វែងឆ្ងាយក្រៃណារកស្ងប់ផងគ្មាន
សូមរតនត្រៃ ច្នៃធ្វើជាស្ពាន
ឆ្លងគ្រប់ជំហានមានតែសន្តិ។

សូមពុទ្ធសាសនាស្ថិតនៅអមតៈ
ជាធម៌ប្រត្យក្ស ពេញដោយគតិ
អប់រំមនុស្សលោកឱ្យលះអស្មិ
ទុក្ខំ នត្ថិ ចិរស្សំ (៣) បាំងកើយ។

សូមអធិដ្ឋានដល់ ទសបារមី (៤)
ដ៏អស្ចារ្យក្រៃគ្មានអ្វីប្រៀបឡើយ
សូមភពនៃមនុស្សបានឈានដល់ត្រើយ
មាឃបូជាហើយ ឆ្លើយថា សាធុ!
_________
វិរិយា🌸

ថ្ងៃអង្គារ៍ ១៥កើត ខែមាឃ ឆ្នាំមមី ឆស័ក ព.ស. ២៥៥៨ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ៣ ខែ កុម្ភៈ គ.ស. ២០១៥
________
#ពន្យល់វាក្យស័ព្ទ

(១) “ឱវាទបាដិមោក្ខ” គោលការណ៍ទាំង១១ប្រការដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់បានប្រកាសឱ្យមនុស្សលោកយកទៅអនុវត្តដើម្បីសេចក្ដីសុខក្នុងជីវិត។
(២) មកពីពាក្យ “ចតុរង្គសន្និបាត” មានន័យថា៖ ការប្រជុំដោយអង្គ៤ របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ គ្រប់ព្រះអង្គដើម្បីទ្រង់សម្ដែងនូវ “ឱវាទបាដិមោក្ខ”។
(៣) ទុក្ខំ = សេចក្ដីលំបាក ទុក្ខព្រួយ / នត្ថិ = ដែលគ្មាន / ចិរស្សំ = យូរលង់ជាអង្វែង រៀងរហូត
(៤) “ទសបារមី” គឺបារមីទាំង១០ មាន៖ ១.ទានបារមី ២.សីលបារមី ៣.នេក្ខម្មបារមី ៤.បញ្ញាបារមី ៥.វិរិយបារមី ៦.ខន្តិបារមី ៧.សច្ចបារមី ៨.អធិដ្ឋានបារមី ៩.មេត្តាបារមី ១០.ឧបេក្ខាបារមី។ បារមីទាំង ១០ នេះឯងដែលពោធិសត្វរាល់ព្រះអង្គបំពេញឱ្យបានត្រាស់ជាព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធ។

យល់និងដឹង (កំណាព្យបទកាកគតិ)

បានយល់បានដឹង ប្រសើរជាងប្រឹង
ត្រាប់ក្បួនតម្រា ដែលគេបានប្រាប់
ភ្ជាប់នឹងសាសនា និទានមកថា
ត្រូវតែធ្វើវា។

បានយល់បានដឹង នឹងលែងរឹងត្អឹង
ផុតទុក្ខវេទនា ព្រោះពាក្យថាយល់
គឺស្គាល់ល្អជា ដឹងហេតុដឹងគ្រា
ភ្ងារដោយបញ្ញា។

បានយល់បានដឹង នឹងរស់លែងតឹង
មិនប្រឹងអាត្មា មានសេរីភាព
ស្រោបសមចារ ស្រាលខ្លួនក្រៃណា
ចិន្ដាក៏ស្ងប់។

បានយល់បានដឹង ព្រមរៀនគ្រាហ្នឹង
ថ្លឹងថ្លែងបន្ទាប់ ឈប់បន្ទោសខ្មោច
កម្លោចអស់ទ្រព្យ រឿងរស់ឬងាប់
ធ្លាក់ជាប់ខ្លួនឯង។

បានយល់បានដឹង ច្បាស់ជាលែងខឹង
នឹងអ្នកខំថ្លែង ពន្យល់ពីហេតុ
ខ្មោចប្រេតក្លាយក្លែង ជីវិតជាក់ស្ដែង
បានផលពីកម្ម។

បានយល់បានដឹង ធ្លាប់វង្វេងម្លឹង
ដឹងតែចងចាំ ព្រះពុទ្ធបន្ទូល
ទូលមកពាន់ឆ្នាំ គឺពេចន៍បណ្ដាំ
ផ្ដាំឱ្យសាងបុណ្យ។

បានយល់បានដឹង បើហាត់រៀនថ្លឹង
នឹងលែងយ៉ាកចុន រុងរោចន៍ដូចរះ
ឈ្នះពាក្យដាបដុន រស់លែងតត្រុន
ឈប់កុនខុសការណ៍។

បានយល់បានដឹង ដូចបានរាវបឹង
ដែលកប់សាស្ត្រា បោះចោលជំនឿ
ជឿខ្វះបញ្ញា នឹងរស់សុខា
មានខ្លួនទីពឹង។
__________
វិរិយា🌸

ថ្ងៃ ព្រហស្បតិ៍ ១៤រោច ខែមាឃ ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ១១ ខែកុម្ភៈ គ.ស. ២០២១

រូបថតនៅលើយន្តហោះ កំពុងធ្វើដំណើរចេញពី ក្រុងកាតា ឆ្ពោះទៅទីក្រុង​អ៊ីស្លាម៉ាបាត ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន

មន្ដស្នេហ៍កោះនរា (កំណាព្យបទ១០ព្យាង្គ)

កោះអើយកោះថ្លៃ ដែនដី កណ្ដាលធានី
កោះទួលធរណី គ្មានពីរ គួរឱ្យបេតី
ដុះដាលក្រាលគ្រង អន្ទង ឈោងចិត្តកវី
ស្រណោះពេលថ្ងៃ អាល័យ តែសុបិនយប់។

ឱ! កោះនរា ជាទី ប្រាថ្នា នែបនិត្យ
ចង់ផ្ដួលផ្ដេកផ្ដិត កាយកិត ដិតក្រោយទំនប់
នាមសែនពីរោះ ឈ្មោះដៅ ហៅគេឱ្យងប់
ព្រលឹមព្រលប់ ខំទប់ ចិត្តដែលរង់ចាំ។

បើសិនបានកោះ ខ្ញុំស្មោះ មិនទៅណាទេ
កណ្ដាលទន្លេ សរសេរ តែកាព្យបណ្ដាំ
ទុកសូត្រសាសង សូត្រឆ្លង កន្លងរយឆ្នាំ
បើកោះរងកម្ម ខ្ញុំចាំ នៅជួយជានិច្ច។
__________
វិរិយា🌸

ថ្ងៃចន្ទ ១១កើត ខែផល្គុន ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ២២ ខែកុម្ភៈ គ.ស. ២០២១

រូបថតនៅក្រោយភូមិគ្រឹះ លោកជំទាវ ទន្ដបណ្ឌិត អេង លីគង់ ប្រធានសមាគមសហគ្រិនស្ត្រីកម្ពុជា អាណត្តិទី៣ ដែលមានទីតាំងនៅតំបន់កោះនរា រាជធានីភ្នំពេញ

កំណាព្យ “សិទ្ធិស្ត្រី”

(បទព្យាង្គ៨)

នេះនឹងថ្លាថ្លែងសម្ដែងរឿងសិទ្ធិ
សេរីភាពពិតដិតនៅត្រង់ណា
ទិវានារីល្បីល្បាញអស្ចារ្យ
នៅលើលោកាអ្នកណាក៏ដឹង។

លិចកើតជើងត្បូងរំលងហួសមេឃ
នារីខ្លះរែករកសិទ្ធិទាំងតឹង
ជួនទាល់តម្រិះខ្វេះសិទ្ធិបាតបឹង
ដង្ហោយទាំងប្រឹងខឹងគ្មានអ្នកឮ។

ពាក្យសិទ្ធិនារីជាទីរំឭក
ទន្ទេញឱ្យញឹកនឹកដល់នោះគឺ
ជាសិទ្ធិមនុស្សពេញដោយពន្លឺ
ក្ដៅរងារឈឺគឺរឿងតែមួយ។

សង្គមដែលខ្លាំងចែងចាំងរស្មី
ព្រោះតែមានស្រីឋានៈភូឈួយ
កាន់កិច្ចការធំមូលផ្ដុំចាំជួយ
កម្លាំងជំនួយគ្រប់វិនាទី។

បើចង់រស់នៅពេញដោយសក្ដិយស
មានមុខល្បីឈ្មោះត្រូវលើកនារី
ឱ្យកាន់រឿងធំប៉ុនដែនធរណី
អំណាចពេញទីនោះយើងនឹងខ្លាំង។
_________
(បទព្យាង្គ៧)

ប៉ុន្តែគិតទៅ នៅដដែល
រឿងរាក់កំផែល មិនដែលច្បាំង
ព្រោះតែទំនៀម បៀមឡើងក្ដាំង
គ្មានហ៊ានប្រឆាំង ខ្លាចបាយឆៅ។

មិនដឹងពេលណា ថ្លាគំនិត
មានស្រីចេះគិត រឹតឱ្យក្ដៅ
ផ្លាស់ប្ដូរសង្គម ធ្លាប់តែខ្លៅ
រាក់ជ្រៅ សខ្មៅ ហៅដឹងភ្លាម។

ពាក្យសិទ្ធិស្ត្រី ល្បីកប់មេឃ
ល្បីល្បាញខ្លាំងពេក ដេកស្លឈាម
ពេលខ្លះហួសចិត្ត នឹងទំនៀម
មនុស្សក្រាបដូចចៀម មិនហ៊ានប្ដូរ។

ប្រាំបីមីនា ហៀរតាមកែង
ហូរដាបឥតក្រែង ក្លែងជាហ៊ោ
កញ្ជ្រៀវបោកបក់ ដង្ហក់ប្រូ
ខ្ញៀវខ្ញារបន្ទរ តាមបញ្ជា។

បើចង់បានសិទ្ធិ សេរីភាព
ស្រីៗត្រូវជ្រាប កុំមាយា
តាមពាក្យបញ្ចើច គេផ្ដន្ទា
ភ្ញាក់ឡើងធ្វើជា ស្ត្រីខ្លាំង!
_________

វិរិយា🌸

ថ្ងៃសៅរ៍ ៨រោច ខែផល្គុន ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ៦ ខែមីនា គ.ស. ២០២១

កំណាព្យខ្មែរ ទស្សនវិជ្ជា និង ចំណេះដឹងទូទៅ