Group A4M | Viriya Lim's Blog

ថ្ងៃនេះមេរៀនចុងក្រោយ

គ្រូប្រាប់ឲ្យហើយកុំឡើយភ្លេចភ្លាំង

រកស៊ីប្រជែងប្រណាំង

ប្រយុទ្ធតតាំងប្រើធម៌ដាក់មុខ។

រូបមន្ដគ្រូតាក់តែងទុក

សិស្សឆ្លាតបំផុតទាញប្រាក់ចំណេញ

ចង់មានប្រើល្បិចកាច់កិន

ប្រសព្វហើយប៉ិនបូករួមសីលធម៌។

នឹងបានមានឈ្មោះល្បីខ្ទ័រ

អ្នកស្រុកត្រេកអរមូលមីររាប់អាន

មិត្តភាពរីកច្រើនប៉ុន្មាន

រាលដាលស្មើបានលាភមាសលាភប្រាក់។

ថ្ងៃក្រោយខ្ពស់ដោយ យសសក្ដិ

កុំភ្លេចសច្ចៈឥរិយាទៀងត្រង់

ឃើញខុសហ៊ានពត់តម្រង់

កុំនៅបង្អង់អាចបង់ប្រយោជន៍។

អែបអបនាំតែខ្មាសខ្មោច

កេរ្ដិ៍ឈ្មោះអសោចក្លិនស្អុយច្រាសខ្យល់

មនុស្សលោកលាក់ពុតមានកល

គង់ធ្លាយជ្រាបដល់ត្រចៀកអ្នកតា។

អួតអាងច្រើនចាញ់អាត្មា់

គង់មានទេវតាតាមផ្ចាញ់អុកគូទ

ច្នោះហើយពោលពាក្យកុំភូត

ភរច្រើនខូចពូជគេអស់ជំនឿ។

រកស៊ីអ្នកទិញឈប់ជឿ

អស់ឫកអីអឿ

ទើបជឿពាក្យគ្រូ!… “អើ មែន!”

(ចប់ល្បើកបណ្ដាំគ្រូម៉ាឃីតធីង)

———–

លឹម វីរីយ៉ា

សៀមរាប, ថ្ងៃអាទិត្យ ១១រោច ខែកត្ដិក ឆ្នាំមមែ សប្ដស័ក ព.ស ២៥៥៩ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី៦ ខែធ្នូ គ.ស ២០១៥

កំណាព្យខ្មែរ ទស្សនវិជ្ជា និង ចំណេះដឹងទូទៅ