រំឭកខែមុន តូចតន់ ទៅក្រុងវៀងចន្ទន៍

វេលាត្រូវប៉ាន់ សំខាន់សប្បាយភ្លេចដេក

ឆើតឆាយចាយឫក នឹកឡើងស្រណោះខ្លួនពេក

ផ្កាយរះភ្លឺផ្លេក មើលមេឃ តែដេកមិនលក់។

 

រំឭករឿងចាស់ សប្បាយណាស់ ឮហើយចង់សើច

រឿងអស់សំណើច ថាសើច ឡើងទឹកមាត់ឈ្លក់

មានគ្រប់រសជាតិ ភ្លាត់ស្នៀតថែមដល់ធ្លាក់ភក់

យន្តហោះគម្រក់ វាស្ទក់ហោះឡើងមិនរួច។

 

រំឭកកាលហ្នឹង ព្រលឹង មិនដឹងទៅណា

នៅលើវេហា អ្នកណា សប្បាយឡើងក្អួត?

ឮសូរវ៉កវ៉ក ខកចិត្ត អ្នកខំប្រឹងអួត

ពីឡុតចម្កួត ប្រកួតឆ្កួតលើមេឃខ្ពស់។

 

យានចុះដល់ដី អូនស្រីដូចបានចាប់ជាតិ

អរគុណព្រះទៀត ខំឆ្លៀតរក្សាឲ្យរស់

អាឡាវអ៊ែរឡាញ បំផ្លាញដោយទាំងកិត្តិយស

ស្ដាប់ទៅពិរោះ តែហួសនិស្ស័យលែងផ្សង។

 

សូមស្លេះត្រឹមហ្នឹង ដំណឹងដ៏សែនរន្ធត់

ជារឿងតក់ស្លុត ដែលផុតស្លាប់ដូចបំណង

គ្រាន់តែផ្ដាំទុក ក្រែងអ្នកក្រោយច្រឡំប៉ង

ស្គាល់គ្រានេះម្ដង អូនផ្សងលែងចង់ជួបហើយ។

———-

លឹម វីរីយ៉ា

ថ្ងៃអាទិត្យ ១១កើត ខែស្រាពណ៌ ឆ្នាំវក អដ្ឋស័ក ព.ស ២៥៦០ ត្រូវនឹងថ្ងៃ ១៤ សីហា គ.ស ២០១៦