ថ្នាក់មួយចប់ទៅ នៅច្រើនទៀត
សិស្សគ្រូធ្លាប់បៀត ឃ្លាតលែងស្និទ្ធ
សល់ត្រឹមស្រមោល ក្រោលអតីត
អនុស្សាក្រិត ផ្ដិតភស្ដុ័តាង។
ជីវិតជាគ្រូ ធូរតិចណាស់
តឹងតែងកម្មក្រាស់ ខ្វះសំណាង
រែកពុនការងារ ហៀមិនស្វាង
មនុស្សរស់ក្បែរខាង ក្អាងពេបជ្រាយ។
សិស្សខ្សោយដៀលគ្រូ ឈូឆរត្រាប់
ថាគ្រូនឹងយ៉ាប់ ស្ដាប់មិនងាយ
មុសាក្រោយខ្នង ប៉ងរំលាយ
គ្រូហ្នឹងឲ្យធ្លាយ ពាយលុះក្ស័យ។
សិស្សរៀនពូកែ ថែកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ
ពិន្ទុក៏ខ្ពស់ យសក៏ថ្លៃ
ចេះដឹងខុសត្រូវ សព្វសេចក្ដី
ឈ្លាសឆ្លាតប្រពៃ ច្នៃចំណេះ។
សូមស្នើជាមិត្ត ចិត្តដ៏ស្មោះ
កុំមានមួម៉ោះ សោះរលេះ
សូមរក្សាគ្នា ជាមិនប្រេះ
កុំអុជឲ្យឆេះ ស្លេះវាទៅ។
សូមសំណាងល្អ តទៅមុខ
កុំបីមានមានទុក្ខ រុកតាមផ្លូវ
សូមបារមីព្រះ ជះឲ្យត្រូវ
ដណ្ដប់ក្រាលនៅ ផ្លូវទៅឈ្នះ!
ជ័យហង? ជ័យ!
សួគ៌ហង? សួគ៌!
ថ្ងៃនេះថ្ងៃជាវេលាល្អមែនហង? មែន!
បានអ្វីជាបន្ទាល់? គឺនិស្សិតជំនាន់ទី១៣, ឆ្នាំទី២, ឆមាសទី១, វគ្គ៣, ក្រុម D’1BA, បន្ទប់ B105! Yeahhhhh……
________
ពីអ្នកគ្រូ លឹម វីរីយ៉ា
សៀមរាប, ថ្ងៃចន្ទ ទី១៤កើត ខែផល្គុន ឆ្នាំមមែខ្មែរ (វកចិន) សប្ដស័ក ព.ស ២៥៥៩ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២១ ខែមីនា គ.ស ២០១៦
ចែករំលែករឿងនេះ (Share this):