នេះជាការចេញផ្សាយលើកទី២ បន្ទាប់ពីការផ្សាយលើកដំបូង ច្រើនឆ្នាំមុន នៅក្នុងគណនីហ្វេសប៊ុគផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ស្ដីពីការពន្យល់ពាក្យ #សោកនាដកម្ម

ពាក្យថា “សោកនាដកម្ម” ទាញចេញពីបាលី និង សំស្ក្រឹត ហើយមានន័យផ្សំមកពីពាក្យថា “សោក+នាដ+កម្ម”

#សោក (ន.) សេចក្ដីឈឺផ្សាចិត្ត ក្ដីសង្រេងចិត្ត

(កិ.) ស្ដាយស្រណោះ អាល័យ

#នាដ (ន.) របាំ ការរាំចាក់ក្បាច់ (បើជាមនុស្សប្រុស គឺ “នាដក” បើជាស្ត្រី គឺ “នាដកា”)

#កម្ម (នាមសព្ទ) អំពើ

ដូច្នេះ “នាដកម្ម” ប្រែថា ជាសកម្មភាពរាំចាក់ក្បាច់ (ល្ខោនសម្ដែង) ជាភាសាអង់គ្លេស គឺ #drama

=> ដូច្នេះ ពាក្យថា “សោកនាដកម្ម” ប្រែមកថា ជាល្ខោនសម្ដែងតាមរយៈការរាំ ដើម្បីបង្ហាញពីឈុតឆាកនៃទុក្ខសោកសង្រេងឈឺចាប់។ គេច្រើនប្រើដើម្បីបញ្ជាក់ពី សាច់រឿងកម្សត់ ក្នុងភាពយន្ត ឬប្រលោមលោក ឬល្ខោនសម្ដែងលើឆាក ផ្សេងៗ។

មូលហេតុដែលខ្មែរយើងប្រើពាក្យនេះខុស ដោយសារតែ កំហុសនៃការបកប្រែពី អង់គ្លេស មកខ្មែរ របស់ក្រុមអ្នកផលិតវចនានុក្រម “English-Khmer” ដែលបានបកពាក្យ Tragedy = សោកនាដកម្ម។ ដូច្នេះ បើបងប្អូន បានប្រទះវចនានុក្រមណា ដែលបកប្រែដូច្នេះ សូមជួយចុច Edit => Report ឬជូនដំណឹងទៅគណៈកម្មការផលិតវចនានុក្រមនោះបានជ្រាប និងកែប្រែចេញផង។

ប្រសិនបើយើង ចង់បញ្ជាក់ពីក្ដីទុក្ខសោកឈឺចាប់អាឡោះអាល័យ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ពិតជាក់ស្ដែង មិនបាច់ថែម ពាក្យថា “នាដកម្ម” ចូលជាមួយទេ។ និយាយត្រឹមតែ “សោកា សោកសៅ សោកសង្រេង សោកី” គឺគ្រប់គ្រាន់ល្មម និងត្រឹមត្រូវទៅតាមនិយាមភាសាសាស្ត្រ និង អក្សរសាស្ត្រខ្មែរយើង។

——-

រូបភាពវចនានុក្រមខ្មែរ (ភាគទី១ និង ភាគទី២) បោះពុម្ពឆ្នាំ ១៩៦៧ ដោយពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ