Tag Archives: កំណាព្យរបស់ខ្ញុំ

ក្មេងៗឥលូវ (កំណាព្យ បទកាកគតិ)

០១. ក្មេងៗឥលូវ ជោរច្រើនពេកកូវ
មិនសូវខំរៀន រត់ដេញឧកញ៉ា
បោះចោលក្ដារខៀន ទន្ទេញរបៀន
ក្បួនបោកស្របច្បាប់។

០២. ក្មេងៗឥលូវ ចាស់តម្រង់ផ្លូវ
មិនសូវចង់ស្ដាប់ តែបើក្បួនចោរ
ប៉ប្រោចំណាប់ ខំរៀនខំត្រាប់
ត្រងច្បាប់ស្រូបលុយ។

០៣. ក្មេងៗឥលូវ សាងរឿងអាស្រូវ
មិនសូវខ្លាចនុយ ឃើញគេសម្ដែង
ក្លែងដើរអង្គុយ គេអួតប៉ាទ្រុយ
ដូចរុយប្រហុក។

០៤. ក្មេងៗឥលូវ បើគិតឱ្យត្រូវ
គឺបញ្ញាចុក មិនរៀនពីតូច
ដូចដបបិទឆ្នុក ខួរម៉ាសម្បុក
ស្ដុកសុទ្ធតែខ្លៅ។

០៥. ក្មេងៗឥលូវ យ៉ាប់ណាស់មិនសូវ
ចង់នៅហាលក្ដៅ ខ្លាចអាប់សាច់ឈាម
ក្រៀមស្បែកឡើងខ្មៅ ខ្លាចគេមិនហៅ
ថា-ស ដូចចិន។

០៦. ក្មេងៗឥលូវ ជោរតាមរដូវ
តាមផ្លូវបង្ហិន ខំប្រឹងចូលហ្វូង
ឈោងទាំងតឿក្រិន ឈោងចាប់សុបិន
មិនមែនផិនខ្លួន។

០៧. ក្មេងៗឥលូវ ជីវិតរស់នៅ
តាមផ្លូវឥតសួន សន្សំសំរាម
ទុកដាក់មាំមួន ថែមលាក់បំពួន
សន្សំរោគទៀត។

០៨. ក្មេងៗឥលូវ ដូច ម្រឹត្យូវ
មិនសូវដឹងស្នៀត ល្បិចពួកគ្រូបោក
គេខោកស៊កសៀត អ្នកណាខួរត្បៀត
គេឆ្លៀតប្រលេះ។

០៩. ក្មេងៗឥលូវ កូនបងកូនពៅ
សុទ្ធតែមិនខ្មេះ ថតរូបនឹងចោរ
ដែលឥតចំណេះ រីករាយស្ទើរឆេះ
កេះសួរឥតឆ្លើយ។

១០. ក្មេងៗឥលូវ ហ៊ានស៊ីដង្កូវ
ឥតខ្ពើមសោះឡើយ គេមានគ្រូធំ
ជោគជ័យកាត់ត្រើយ ឆ្លងគ្រូរួចហើយ
ស្បើយភាពថ្លៃថ្នូរ។

១១. ក្មេងៗឥលូវ វង្វេងពេកទៅ
ហៅចាស់ទៅប្រូ ប្រដៅឡងវិញ
ខ្លាំងណាស់ កុំជោរ! ទ្រឹស្ដីហែហូរ
ដូរអាចម៍គ្នាស៊ី។

១២. ក្មេងៗឥលូវ ចេះបោកទាំងឆៅ
ចេះដៅប្រឹថពី អាគមទឹកភ្លើង
ដីខ្យល់វក់វី ហ្វឹងស៊ុយធរណី
ធ្លាយចក្រវាល។

១៣. ក្មេងៗឥលូវ ស្រីហ៊ានសើយភ្លៅ
បញ្ចោររាលដាល ចំអាសសាធារណ៍
ហូរហៀរដល់ច្រាល ក្លាយជាកម្រាល
ក្រាលពាក្យជោគជ័យ។

១៤. ក្មេងៗឥលូវ ទាំងបងទាំងពៅ
ទៅរៀនវគ្គខ្លី រៀនចប់ចេះចាំ
បណ្ដាំមានន័យ សុទ្ធតែទ្រឹស្ដី
រវើរវាយ។

១៥. ក្មេងៗឥលូវ ឆៃថាវម្រះព្រៅ
ឬល្ពៅពពាយ មិនចេះដាំដុះ
តាមក្បួនព្រេងនាយ សុខចិត្តវេចស្ពាយ
ទិញចូលពីគេ។

១៦. ក្មេងអើយក្មេងក្មាង ទ្រព្យព្រេងសំណាង
គ្មានក្នុងមេឃទេ ច្បាប់ស្រូបល្មោភប្រាក់
ទ្រឹស្ដីខ្វាក់ខ្វេរ ឈុតបោកកំប្លេរ
គេរៀបអន្ទាក់។

១៧. ក្មេងអើយក្មេងក្មាង ឈប់ចេញមុខកាង
អាងយ៉ាងទៅអ្នក! ការពារគ្រូបោក
ដូចរៀបទៅធ្លាក់ នរកមានជាក់
ស្រូបទាញមុនលុយ។
_______________

លឹម វិរិយា🌸

ថ្ងៃ អង្គារ ៥រោច ខែមាឃ ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ០២ ខែ កុម្ភៈ គ.ស. ២០២១

រូបភាពពីគេហទំព័រ http://www.irancartoon.com

ផ្ទះក្នុងសុបិន

បើមានផ្ទះរាប ទាបផ្ទាល់ដី
មានស្មៅលាស់ខ្ចី ដីបៃតង
បុប្ផាស្រស់ពិត ឥតរបង
ទុកគ្រាន់ញាតិឆ្លង ក្រងភាតរៈ។

បើមានផ្ទះតូច ដូចប្រាថ្នា
មានទាំងសួនផ្កា ច្បារល្អល្អះ
នឹងរស់ឥតល្អៀង ផ្ទៀងដឹងច្បាស់
ទុកគ្រាន់ពេលចាស់ ផ្លាស់អាត្មា។

បើមានផ្ទះឈើ មើលឃើញមេឃ
បក្សីហោះជ្រែក សេកសារិកា
ដើមឈើធំៗ ផ្ដុំសាខា
ជំរកទោចស្វា សង្ខាសត្វ។

បើមានផ្ទះខ្ទម ល្មមលោមបាន
នឹងរស់សុខសាន្ត ឋានទីស្ងាត់
ដង្ហើមបានស្ងប់ កប់រសាត់
សុបិនសម្ងាត់ ណាត់ទីនេះ។
———
លឹម វីរីយ៉ា🌸
ថ្ងៃទី ០៨ ខែមករា ឆ្នាំ ២០១៩

2018-09-16 (429)

កម្សត់ខ្លួននៅមណ្ឌលគីរី…

រ៉េករ៉ាក​ រេរា​ គ្នាឡើងល្អៀច
មុខឡើងកំពៀច​ វៀចឡើងប៉េវ
យប់យន់រាត្រី​ សម្ដីខ្សេវ
លាន់ឮ​ ងេវៗ​ គ្រេវ​ម៉ាគ្រា។

មណ្ឌលគិរី​ ស៊ីអារម្មណ៍​
រីករាយ​លែងសម​ ស្នំវេលា
ស្លៀកខោធ្លាក់គូទ​ រូតក៏ហៀ
ធើដូចវេទនា​ គ្នាឡើងក្រាប។

ក្រុងអ៊ើយក្រុងភ្នំ​ ងំតែឯង
គ្នាសែនចម្បែង​ ថ្លែង​តាមកាព្យ
សែនមនោរម្យ​ ប្រជុំដាប
ឥសាន្ត​មិនខាប​ ឆាបខ្ញុំសោះ។

រាត្រី​សួស្ដី​ ឥលូវដេក
ខ្ញុំសូមបិទ​ភ្នែក​ទាំងអាឡោះ
សុបិន​លើភ្នំ​ រុំឆ្ងាយកោះ
អាល័យ​ស្ទះអស់…​ តោះ! ចូលគេង
—————
លឹម​ វីរីយ៉ា​🌸

រាត្រី​សុវត្ថិ​ពីក្រុងសែនមនោរម្យ​ មណ្ឌលគិរី​

០៩​ ធ្នូ​ ២០១៨

VIRIYA LIM Misserable Status

រលកក្រោយ….

រលកក្រោយ​ ដង្ហោយ​សូម​ លោមមួយគ្រា
រាប់ជាគ្នា​ ទារសិក្សា​ ប្រាថ្នាយល់
ចែករំលែក​ រែក​ចំណេះ​ ឆេះពីគល់
សាង​ជន្ទល់​ ទល់ជីវិត​ ស្រិតបញ្ញា។

រលកក្រោយ​ ឆ្លើយឥតអាក់​ ចាក់បេះដូង
ភ្នែករលោង​ អន្ទងស្អិត​ ដិតសោតា
ចងសណ្ដាប់​ ប្រាប់​សេចក្ដី​ ស្ដីតាមសារ
ចែងអក្ខរា​ ចាររៀបរាប់​ ជាប់ដួងចិត្ត។

សូមអរគុណ​ មុនឃ្លាតទៅ​ នៅទន្ទឹង
ទន្ទេញ​ដឹង​ ប្រឹងប្រែង​ខំ​ ចម្រើន​ក្រិត្យ​
យកទាំងក្រម​ ថ្នម​ទុកប្រើ​ ស្នើរ​ជីវិត​
ជោគជ័យ​ពិត​ ជិតដៃឈោង​ យោងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ។

សូមជូនពរ​ ហូរហែ​តាម​ ដាមសំណេរ
សំណាងទ្វេ​ ស្មេរតាក់តែង​ ណែងណងជួស
សូមបានឈ្នះ​ ជះជោគលាភ​ ប្រៀបពីរោះ
មានកិត្តិយស​ រស់រុងរោចន៍​ ដូចសុបិន។
———
ពីអ្នកគ្រូ​ លឹម​ វីរីយ៉ា​🌸
ជូនសិស្សនិស្សិតថ្នាក់​ Soft Skill ជំនាន់៦​ នៅ​ LSi

ភ្នំពេញ​ ថ្ងៃ​ពុធ​ ទី១៩​ ខែធ្នូ​ ឆ្នាំ​២០១៨

ញញឹមម្នាក់ឯង…

ស្រណោះជេីងធ្មេញ​ អូនស្ញេញតែឯង
ញញឹម​ផ្កាត្រែង​ បែកផ្សែងពេញផ្សារ
ឆ្នាំ​ចាស់​ជិតដាច់​ បណ្ដាច់សន្យា
មិនឃេីញចៅមហា​ ចរចាចូលស្ដី?

ស្រណោះជេីងសក់​ អូនកក់ហេីយផ្លុំ
តម្រឹមទាំងចុង​ ចម្រុង​សួស្ដី​
រដូវ​រងា​ ដូចជាឥតន័យ
អាឡោះអាល័យ​ ដៃលាក់ក្រោយខ្នង។
——-
លឹម​ វីរីយ៉ា​🌸
២២​ ធ្នូ​ ២០១៨

Viriya's Smile

បាយផ្ទះខ្ញុំ…

មកលេងផ្ទះខ្ញុំ ម្ដុំវត្តចក
មានទាំងបាយកក សាច់ក្រកអាំង
សម្លនៅក្ដៅ ខ្មៅគូទឆ្នាំង
ប្រហុកម្ទេសខ្មាំង បាំងស្លឹកជីរ។

មានទាំងម្ជូរក្ដាត ក្ដឹបចង្វា
ទឹកគ្រឿងអ្នកផ្សារ ឆាត្រួយផ្ទី
ស្អំចៀនពងទា បវេណី
អន្លក់ញាំញី ទីរឭក ។

បើបានមកលេង ក្មេងឬចាស់
ធានាមិនផ្លាស់ ច្បាស់ជាភ្លឹក
ម្ចាស់ផ្ទះដាក់ស្នេហ៍ ថែល្ងាចព្រឹក
សម្បត្តិបាយទឹក នឹកលុះក្ស័យ។
_________
លឹម វីរីយ៉ា🌸

ថ្ងៃចន្ទ ២រោច ខែមិគសិរ ឆ្នាំចរ សំរិទ្ធស័ក ព.ស ២៥៦២ ត្រូវនឹង ថ្ងៃ២៤ ខែធ្នូ គ.ស ២០១៨

បាយផ្ទះខ្ញុំ

ជើងមេឃខាងលិច…

ជើងមេឃ ស្លេកពណ៌ ញ័រដល់បេះដូង
យល់សប្ដិយល់សូង អន្ទងតែឈ្មោះ
សុបិនក្រៅស្រុក ខ្មុកស្រែថែយស
ថ្កើងថ្កានពីរោះ ព្រោះនាមឈាមខ្មែរ។

ជើងមេឃខាងលិច ច្បិចចង់ដង្ហោយ
បង្ហើបស្រើបដោយ ល្បោយរសឥតប្រែ
ល្បួងលួងដោយល្បិច ស្រិចៗគង់តែ
របូតបាត់ស្នេហ៍ ចែចង់បង់ស្នៀត។

ជើងមេឃពណ៌ខៀវ រងាវ ងូវៗ
រងំតាមផ្លូវ តម្រូវឲ្យបៀត
រដូវត្រជាក់ អ្នកអ៊ើយសូមឃ្លាត
រស់នៅមួយជាតិ ឆ្លៀតដើរមួយជុំ។

ជើងមេឃឥតខ្យល់ ខ្វល់ខ្វាយស្ដាយស្រុក
ស្រងែដុះជុក ទុកស្រូវឲ្យទុំ
ទំពាំងលាស់ត្រួយ ជួយឫស្សីគុម្ព
អ្នកអ៊ើយកុំយំ ខ្ញុំសូមលាហើយ។
———
លឹម វីរីយ៉ា🌸

ថ្ងៃពុធ ៦រោច ខែកត្ដិក ឆ្នាំច សំរឹទ្ធិស័ក ព.ស ២៥៦២ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ២៨ ខែវិច្ឆិកា គ.ស ២០១៨

11111111

សិស្សរត់រកគ្រូ

អាណិតខ្លាំងណាស់ ម្ចាស់ថ្លៃអ៊ើយ
ខំស្កាត់ឆ្លងត្រើយ ដង្ហោយស៊ូ
ស្ពាយយកកិច្ចការ ប្រាថ្នាគ្រូ
ស៊ីញេមិនយូរ ធូរចិត្តម្លេះ។

សិស្សនៅសៀមរាប ប្រៀបឆ្ងាយក្រៃ
អ្នកគ្រូម្ចាស់ថ្លៃ ដីឯណេះ
ការងារបន្ទាន់ ស្លន់ស្ទើរប្រេះ
តាំងចិត្តដល់ម្លេះ ច្នេះអស់ខ្វល់។

គាត់ឈ្មោះស្រីអូន កូនសិស្សខ្ញុំ
មិននៅច្រិមច្រុម សូមបន្ទាល់
ដឹងគ្រូរវល់ ទល់រចល់
ស្រូតហោះច្រាសខ្យល់ ដល់ទាន់ចិត្ត។

ការងារសារណា ខ្វះត្រាគ្រូ
គេតឿនកុំយូរ ជូរចត់ស្អិត
ខលតាមទូរស័ព្ទ ប្រាប់ការពិត
រៀបរាប់ជាប់ក្រិត្យ គិតមិនចេញ។

ខ្ញុំក៏ប្រាប់ទៅ នៅកុំស្មុគ
បើស្មាញក្រាញទុក្ខ មុខរមិញ
ដោះស្រាយការងារ លាមិនចេញ
ថ្ងៃលិចវិលវិញ តាមសម្រួល។

ស៊ីញេរួចហើយ ឆ្លើយអរគុណ
ប៉ុន្មានថ្ងៃមុន គន់គូរជ្រួល
ឆោឡោក្នុងក្រុម ខ្ញុំក្ដុកក្ដួល
ឥលូវធូរស្រួល បបួលសើច។

គ្មានទេពាក្យ “ទ័ល” កល់ភពមនុស្ស
សាងចិត្តមុតធ្លុះ គូសសំណើច
ឈប់ធ្វើសញ្ជឹង ធ្មឹងនាំខើច
ហ៊ានឈ្នះបញ្ចើច ស្ងើចជីវិត។
———
លឹម វីរីយ៉ា
៣១ ឧសភា ២០១៧

2017-05-30

ដំណើរផ្សងព្រេង…

ដំណើរផ្សងពេ្រង រែងឫក្ស នឹករឿងដើម
ខំទប់ដង្ហើម ផ្ដើមគិត ចិត្តក្ដុកក្ដួល
លើផ្លូវវែងឆ្ងាយ មិនស្ដាយ ក្លាយប្រែប្រួល
ឈឺឆៀបអួលៗ មិនស្រួល រមួលគ្រេច។

ដំណើរកាត់ព្យុះ លុះលង់ ស្ទង់ស្ទាបមើល
មិនហ៊ានងងើល ព្រើលព្រួល ឆួលព្រិចៗ
ភ្លៀងពេលរាត្រី សត្វរៃ ភ័យលង់លិច
ស្រែកច្រៀងតិចៗ បំភ្លេច ភាពឯកា។

ដំណើរវែងឆ្ងាយ ចាយពេល វេលាយូរ
រស់ទាំងតស៊ូ ជូរចត់ កត់សន្យា
សច្ចៈជាទ្រព្យ ផ្គាប់ព្រះ រះភ្លឺថ្លា
ឈ្នះម្នឹះឫស្យា ទេវតា ប្រទានពរ។
———
លឹម វីរីយ៉ា
ថ្ងៃសៅរ៍ ៩កើត ខែជេស្ឋ ឆ្នាំរកា នព្វស័ក ព.ស ២៥៦១ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ០៣ ខែ មិថុនា គ.ស ២០១៧

សំបុត្រចុងក្រោយពីអ្នកគ្រូ

ជាគ្រូបង្រៀន គ្មានទេទ្រព្យ
ធ្វើការអភ័ព្វ ជាប់ក្រដាស
ដេកមិនពេញភ្នែក រែកធ្ងន់ណាស់
ជីវិតវិបល្លាស ខ្មាសអ្នកឈ្មួញ។

ជាគ្រូបង្រៀន មានតែទុក្ខ
គ្មានទេពាក្យសុខ មុខឡើងជ្រួញ
ស៊ូស្លូតមិនកាច ខ្លាចសិស្សទួញ
រហាមឡើងរួញ ជួញជំងឺ។

ជាគ្រូបង្រៀន លៀនគ្រាប់ភ្នែក
ការងារឡើងស្អេក ដេកតែឈឺ
ស៊ីអត់ស៊ីឃ្លាន គ្មានអ្នកឮ
ពេលខ្លះសិស្សឌឺ ឈឺចាប់ណាស់។

ជាគ្រូបង្រៀន ហ៊ានតែក្អក
គេលួចចំអក ឡកឡាយដាក់
សុខចិត្តខាំមាត់ ខ្សត់ប្រត្យក្ស
ជីវិតក្នុងថ្នាក់ ឆ្លាក់វិជ្ជា។

ជាគ្រូបង្រៀន ឃ្លានតែចែក
ខំប្រឹងពោលស្រែក បែកវេលា
ចង់ចែកឲ្យចេះ ស្រែះគ្រប់គ្នា
នឹងបានពណ៌នា ជាសិស្សល្អ។

ដូច្នេះបើដឹង ប្រឹងរៀនផង
កុំដើររំលង ឆ្គងសីលធម៌
បេះដូងគ្រូម្នាក់ ធ្លាក់ត្រាច់ចរ
រស់ក្រោមភ្លៀងផ្គរ ព្រហ្មលិខិត។

គ្រូសូមបួងសួង លួងទេវតា
ក្រែងលោកមេត្តា ចារពរពិត
បាចស្រោចពីលើ ទើរដួងចិត្ត
ក្លាយពរអម្រឹត ខិតរកជ័យ។

អនុស្សាវរីយ៍ ពីគ្រូម្នាក់
ផ្ញើជូនគ្រប់ថ្នាក់ ឆ្លាក់សិរី
កុំសោកទ្រហោ ចូរឃ្មាតខ្មី
គ្រូម្នាក់ទន់ដៃ ថ្ងៃបែកគ្នា។

អនុស្សាវរីយ៍ ទីស្នេហា
ខ្មួលខ្មាញ់សិក្សា ត្រារមនា
ពាក្យពេចន៍សាសង ក្រងកាព្យា
ចងដៃគ្រប់គ្នា គ្រាចុងក្រោយ។

លាហើយប្រុសស្រី នៃសិស្សខ្ញុំ
បើនិស្ស័យផ្ដុំ សូមដង្ហោយ
កុំភ្លេចឈ្មោះគ្រូ តស៊ូឲ្យ
ទៅសាងផ្នូរហើយ ទុកក្រាបគេង។
———-
ពីអ្នកគ្រូ លឹម វីរីយ៉ា
ថ្ងៃច័ន្ទ ៦កើត ខែមិគសិរ ឆ្នាំវក អដ្ឋស័ក ព.ស ២៥៦០ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ០៥ ខែធ្នូ គ.ស ២០១៦
———-
(ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃខួបកំណើតអ្នកម្ដាយខ្ញុំ បើសិនជាម៉ាក់នៅមានជីវិត កូននឹងស្មូត្រកំណាព្យនេះជូនម៉ាក់ជាចំណងដៃមិនខានឡើយ)

designed-with-proverb