(កំណាព្យបទព្រហ្មគីតិ មេពាក្យ៥ និង ៦)

* ស្រណោះ​ស្រុកខ្ញុំណាស់​ ទាំងក្មេងចាស់ច្រេីនអាត្មា

ដូចត្រូវបណ្ដាសា​ អនិច្ចា​រស់ដូចសត្វ។

* អបាយមុខ​ទាំងបី​ ល្បែងស្រាស្រីល្បីឡេីងខ្ចាត់

រួចហើយ​មិននៅស្ងាត់​ យកចំណាត់ថ្នាក់ពាលា។

* ដាំដុះមិនគិតគូរ​ បែរតស៊ូរឿងមិនជា

លេងភ្នាល់អាប៉ោងបៀ​ ស្រាហូរហៀរផឹកលិចថ្លេីម។

* កូនស្រី​វ័យជំទង់​ ក្លាយ​លិចលង់ខ្លះពោះផេីម

ព្រោះ​ឆ្ងាយពាក្យម្ដាយឆ្នេីម​ ឪសម្បេីមខាងកាប់ចាក់។

* ក្នុងភូមិស្រុកតែមួយ​ ស្អុយរលួយហេីមឡេីងខ្វាក់

ក្លិនស្អុយខ្លាំងដល់ថ្នាក់​ គុកច្រវាក់ទប់លែងជាប់។

* ជាម៉ែជាឪគេ​ ពេលទំនេរមិនរកទ្រព្យ

ឆ្កែឆ្មាក៏លែងរាប់​ រស់​អភ័ព្វ​ដូចខ្មោចប្រេត។

* ស៊ីផឹក​ស្រែក​ឡោងឡាង​ ឫកក្អេងក្អាងកាងអណ្ដែត

ម្ចាស់​ដីពីរបីម៉ែត្រ​ ស្លាប់កេីតប្រេតហេតុរដឹក។

* រស់ដូចសត្វតិរច្ឆាន​ ក្រោកថ្មេីម៉ានបានតែផឹក

ល្បែងពាលរាលកក្អឹក​ ថ្ងៃ​យប់​ព្រឹកនឹកតែបាប។

* សង្គមធ្លាក់ថោកទាប​ ម្នឹះពេញប្រៀបក្លិនឆ្អេះឆ្អាប

បណ្ឌិតគិតតែស្ងាប ​ លូនលត់ក្រាបក្រោមជេីងគេ។

* ឥតខ្វល់ដល់ជាតិសាសន៍​ ឥតបេីខ្មាសខ្មោចផងទេ

បណ្ដោយឱ្យខ្ទេចកេរ​ ចាប់ប្រាជ្ញស្មេរជ្រែញាត់គុក។

* អ្នកអេីយ! ល្មមចេះគិត​ យកការពិតផ្ដិតពីមុខ

យេីងខ្សោយពេញបន្ទុក​ ឈេីរនុកក៏ពុកអស់។

* សង្ឃឹម​ថាទំពាំង​ ក្រោយភ្លៀងរាំងនឹងលែងខ្សោះ

អាចលូតល្អឥតទាស់​ តែស្រណោះ​ ដីមិនកេីត។

* មាតុភូមិ​នៃខ្ញុំ ឥលូវផ្ដុំម្នឹះឥតខ្នើត

សាសន៍គេចូលឆាយឆើត ខោកបន្តើតម្ចាស់ស្រុកដើម។

* សូមលោកជួយមើលផង ក្រែងវាឆ្លងដល់ពូជឆ្នើម

ដែលធ្លាប់ល្អសម្បើម ក្លាយរអើមដូចគំរង់។

* ខ្ញុំមិនហ៊ានពោលប៉ះ ពាល់ដល់ម្ចាស់អ្នកលើកទង់

ឥលូវយើងលិចលង់ មុនក្រោយគង់តែវិនាស។

* ដូច្នេះសូមអភ័យ បន្ធូរដៃចាប់តែពាស

យកល្អខ្វល់ពីរាស្ត្រ ក្រែងនិរាសឥតផ្ទះនៅ។

* ដីយើងនៅសល់តូច យំផ្អូចៗស្រែឥតស្រូវ

បើលោកកាត់ទាំងផ្លូវ ប្រហែលនៅសល់តែផ្នូរ។

* ចុងក្រោយមានតែខ្មោច វិញ្ញាណល្អោចដោចអាសូរ

វិលវល់រកពុទ្ធោ ទោះបីថ្ងូរ គ្មានអ្នកឮ។

__________

លឹម វីរីយ៉ា

ថ្ងៃអាទិត្យ ១រោច ខែកក្ដិក ឆ្នាំជូត ទោស័ក ព.ស. ២៥៦៤

ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ១ ខែវិច្ឆិកា គ.ស.​២០២០