ពាក្យចាស់លោកពោល បូលតផៅ
ភ្នំទាបជាងស្មៅ ខ្លៅមិនយល់
សំពៅធំពិត ឥតចន្ទល់
ចុងក្រោយវិលវល់ យល់សំប៉ាន។
មានរក្សាក្រ ត-អាយូស
ក្នុងភូមិឆ្កែព្រុស លុះសុខសាន្ត
ទៀបមានដង្កូវ នៅផ្អែមបាន
ឃ្លោកធំប៉ុន្មាន បានតែទើស។
ទឹកស្ទឹងដែលស្ងប់ កប់ជម្រៅ
តា-បស-ព្រៃជ្រៅ នៅពន្លើស
ខ្យល់ខែត្រជាក់ ធ្លាក់តែញើស
ដើរមិនចេះទើស ម្នឹះក្រោមមេឃ។
ពពកក្នុងខ្យល់ កល់ធាតុទឹក
ជំនោររអឹក ភ្លឹកពន់ពេក
ផ្គរលាន់ផ្ដេសផ្ដាស ខ្មាសជើងមេឃ
ផ្កាយរះភ្លឹបភ្លែត ច្បេតរង្សី។
ផ្កាស្មៅក្រៅផ្ទះ ឈ្នះយីហ៊ុប
ចន្ទ្រាពេលយប់ ជប់រស្មី
ខ្យល់ផាត់បាត់រូប លូកលាន់ដី
ផ្កាភ្លើងរាត្រី ដីចាញ់ទឹក។
———
ចង្វាក់ Rock & Roll ពោលតាមបទពាក្យ៧
ដោយ លឹម វីរីយ៉ា (រក្សាសិទ្ធិ)
ថ្ងៃចន្ទ ៧កើត ខែកត្ដិក ឆ្នាំវក អដ្ឋស័ក ព.ស ២៥៦០ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ២១ ខែវិច្ឆិកា គ.ស ២០១៦
Viriya Lim's Blog 