(កំណាព្យបទកាកគតិ)

នេះនឹងថ្លាថ្លែង ខ្ញុំសូមសម្ដែង ភាគបែងភាគយក

ភាគណាចេញថ្មី គេល្បីលើគោក ប្រមូលមកបូក

​​​យកអ្នកខំម្មិនត៍។

អ្នកខ្លះក្រក្រី ឥតធ្វើការអី គិតតែតាមកិន

ជួនកាលចិញ្ច្រាំ ដូចម៉ាំសៀងចិន ខំម្មិនត៍ ខំម្មិនត៍

បង្ហិនវេលា។

ក្អេងក្អាងដូចក្អាត់ សម្ដីម៉ាត់ៗ ដូចទើបតែជា

ចេចចាចតាមប៉ុស្តិ៍ មិនសូវខុសគ្នា បង្ហើរបង្ហៀរ

កៀរគរឥតការណ៍។

អ្នកខ្លះប៉ិនជេរ បញ្ចោរដាច់ថ្នេរ ដូចឥតមេបា

ដូចខ្វះអ្នកប្រៀន បង្រៀនសិក្សា សែនអនិច្ចា

បញ្ញាខ្សោះល្អោច។

ដូចលង់ទ្រនេស រកស៊ីមិនខ្មេះ ចេះតែសែនខ្មោច

ខំម្មិនត៍ម្ដងៗ រហែកដាច់ដោច បានត្រឹមប៉ោចៗ

បោចម៉ោងទំនេរ។

ខ្លះមុខកញ្ចាស់ ក្បាលស្កូវច្រើនណាស់ បែរមិនខ្មាសគេ

ធ្វើការមិនខំ ខំប្រឹងតែជេរ រយះអស់កេរ្តិ៍

តែពូជខ្លួនឯង។

ខំម្មិនត៍ ខំម្មិនត៍ រកស៊ីមិនប៉ិន ហិនតែនឹងល្បែង

រាំរែកផឹកស្រា ប្រកាច់បែកផ្សែង បំផ្លាញខ្លួនឯង

មិនដែលដឹងខុស។

ខឹងក្ដៅក្រហាយ ខឹងដល់ក្អួតបាយ ជេរម្រាយតាមប៉ុស្តិ៍

តាមខ្ទង់ខំម្មិនត៍ គ្រប់រឿងចម្រុះ ដូចអង្កត់អុស

គប់ទាំងរងើក។

ល្មមភ្ញាក់ខ្លួនហើយ ខំម្មិនត៍មិនស្បើយ ឆ្លើយដូចមើកៗ

អក្សរខុសច្រើន ទោសកើនឥតលើក ជីវិតគ្មានឫក្ស

រវើកតែឈ្លោះ។

ដូចព្រូនដង្កូវ រលួយពេកទៅ អាស្រូវទាបយស

គេដៀលអាខ្មោច អសោចកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ម្ង៉ៃៗដើរឈ្លោះ

តាមខ្ទង់ខំម្មិនត៍។

លឹម វិរិយា

២៩ មករា ២០២៣