រឿងខ្លី មិនមែនមានន័យថា សរសេរឱ្យបានខ្លី នឹងហៅថាជារឿងខ្លីនោះទេ។ ដោយសារតែការយល់ច្រឡំដូច្នេះហើយ ទើបបានជាកន្លងមក មានស្មេរជាច្រើន ដែលបានដាក់ពាក្យប្រកួតរឿងខ្លី បែរទៅយកប្រលោមលោក មកសរសេរសង្ខេបឱ្យខ្លី ដើម្បីបានហៅថាជារឿងខ្លី ដើម្បីដាក់ប្រកួតទៅវិញ។ ដូច្នេះ ឃើញថា នៅមានការភាន់ច្រឡំច្រើនដែរ ជាពិសេស អ្នកដែលមិនសូវបានអានសៀវភៅច្រើន ហើយចាប់ផ្ដើមសរសេរ។
រឿងខ្លី មិនអាចប្រើសូចនករណ៍ជាក់លាក់ណាមួយ មកធ្វើប្រមាណវិធីកំណត់ ឱ្យមានភាពសុក្រឹត្យ១០០%នោះទេ ព្រោះថា ស្ដង់ដារវា អាចប្រែប្រួលទៅតាមបរិបទសង្គម វប្បធម៌ចម្រុះ ខុសៗគ្នានៃវិស័យអប់រំក្នុងជាតិសាសន៍នីមួយៗ។
សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ រឿងខ្លី គឺជារឿងដែលមានប្រវែងអំណាន សម្រាប់អ្នកអាន អាចឆ្លៀតអានបានពីដើមដល់ចប់ ក្នុងថេរវេលា ចន្លោះពី ១០ នាទី ទៅ ២០ នាទី។ អាចនឹងមានរឿងខ្លីខ្លះដែលយើងអានត្រឹមតែ ៥នាទីចប់ ក៏មាន។ រឿងខ្លី មានអត្ថន័យ ខ្លឹមសារ គ្រប់គ្រាន់ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពី ព្រឹត្តិការណ៍អ្វីមួយ ឬលើសពីមួយ ប៉ុន្តែមិនបែកអូរហូរស្ទឹងច្រើនពេកឡើយ។ វាក៏ឆ្លុះបញ្ចាំងពី តួអង្គណាម្នាក់ ឬលើសពី១នាក់ ប៉ុន្តែមិនច្រើនខ្លាំងដូចប្រលោមលោកទេ។ ជាទូទៅ រឿងខ្លី ដែលទទួលបានការពេញនិយម ច្រើនតែជារឿងដែលអ្នកនិពន្ធ ចាប់ផ្ដើមសាច់រឿងពីពាក់កណ្ដាលទី ហើយបញ្ចប់នៅក្នុងសេចក្ដីផ្ដើមទៅវិញ។ និងរឹតតែធ្វើឱ្យស្នាដៃរឿងខ្លី ល្បីល្បាញខ្លាំង គឺអ្នកនិពន្ធ ពូកែបង្កើតឈុតឆាកនឹកស្មានមិនដល់នៅចុងបញ្ចប់នៃរឿង (Plot Twist) ដែលលក្ខណៈនេះ គេមិនសូវប្រើនៅក្នុងប្រលោមលោកខ្នាតវែង ឬប្រលោមលោកខ្លីទេ លើកលែងតែប្រភេទស៊េរីរឿងស៊ើបអង្កេត។
រឿងខ្លី មានឥទ្ធិពលក្នុងការបញ្ជ្រាបចំណេះដឹងបានល្អជាងរឿងវែង ដោយហេតុថា មនុស្សអានឆាប់ចប់ ធ្វើឱ្យគេចូលចិត្តអាន។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្លឹមសាររបស់វា មានន័យគ្រប់គ្រាន់ និងងាយចាប់បាន ឆាប់យល់ ខុសពីរឿងវែង ដែលទាមទារអ្នកអាន ប្រើពេលវេលាយូរ ហើយត្រូវសមាធិក្នុងអំណានផង ព្រោះឈុតឆាកមានច្រើន តួអង្គច្រើន ព្រឹត្តិការណ៍ច្រើនពេក ដែលពិបាកចងចាំឱ្យអស់។ រឿងខ្លី ច្រើនក្លាយជាតួអង្គអក្សរសិល្ប៍ ដែលបង្កប់នូវការអប់រំ និងមានឥទ្ធិពលចំពោះសង្គមជាតិច្រើនជាង បើទោះបីជារឿងខ្លីនោះ ជារឿងប្រតិដ្ឋកែច្នៃក៏ដោយ។
កាលនៅតូច រឿងខ្លី ដែលមានឥទ្ធិពលចំពោះចិត្តគំនិតខ្ញុំខ្លាំង គឺសុទ្ធតែជាកម្រងប្រជុំរឿងព្រេងនិទានរបស់ខ្មែរ ដែលមានស្រាប់តាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ ដែលដូនតាយើងបានសរសេរចងក្រងទុក ដើម្បីណែនាំកូនចៅជំនាន់ក្រោយ ឱ្យស្គាល់ប្រវត្តិសាស្ត្រ ទីតាំងភូមិសាស្ត្រ នយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច វប្បធម៌ …។ល។ សព្វថ្ងៃ ខ្ញុំចូលចិត្តអានរឿងខ្លី ដែលបកប្រែពីបរទេស ព្រោះថា ចិត្តគំនិតអ្នកនិពន្ធខុសៗគ្នា ពីផ្នែកម្ខាងទៀតនៃផែនដីនេះ ធ្វើឱ្យសាច់រឿងមានសភាពប្លែក គួរជក់ចិត្តខ្លាំង។ សង្ឃឹមថា អ្នកនិពន្ធខ្មែរជំនាន់ក្រោយៗ នឹងចាប់អារម្មណ៍បង្កើតស្នាដៃរឿងខ្លី ដែលមានគុណភាព ដើម្បីជាទ្រព្យបន្សល់ទុកក្នុងពិភពអក្សរសិល្ប៍ ឱ្យបានសម្បូរហូរហៀរ ជាចំណីគំនិតប្រាជ្ញាដល់អ្នកបន្ដវេនយើង។
លឹម វិរិយា
ថ្ងៃពុធ ១០កើត ខែបុស្ស ឆ្នាំរោង ឆស័ក ព.ស. ២៥៦៨ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ៨ ខែមករា គ.ស. ២០២៥
Viriya Lim's Blog 