រស់កំដរថ្ងៃលិច

សញ្ចេតនាមួយរលួយក្រោមមេឃ
ឃើញភ្នំឥតភ្នែកដេកកើយផែនដី
ផ្កាយខ្វះពន្លឺឈឺពេលរាត្រី
ទេវតាចង្រៃសាងដីមិនស្មើ។

បើអាទិទេពព្រមក្រេបថ្នាំពិស
ចក្រវាលទង្គឹះ ភពម្នឹះប្រសើរ
បើសិនសុរិយា យាត្រាតាមស្នើ
ខ្ញុំសុខចិត្តដើរ កំដរថ្ងៃលិច!!!
_____

លឹម វីរីយ៉ា

 15300619_10209981371707314_707377475_n

Leave a comment