សិស្សពីអឌិត គិតទៅ វាបីឆ្នាំប្លាយ
សព្វថ្ងៃហាក់ឆ្ងាយ ឆោមឆាយ ចេះនៅគិតគូរ
ប្រាប់ថានឹកណាស់ សិស្សចាស់ ចង់មកលេងគ្រូ
មិនបង្អង់យូរ អ្នកគ្រូ ទទួលបាយថ្ងៃ។
ញ៉ាំហើយមិនទៅ ពាលពៅ នៅតែញ៉េះញ៉ោះ
ព្រោកប្រាជ្ញ ឥតទាស់ ស្ម័គ្រស្មោះ សើចលួងដួងចៃ
ទាល់តែប្រាប់ថា Zen Ya ដល់ម៉ោងហើយថ្លៃ
ទើបឆ្លើយថា ហៃ!!! ថ្ងៃក្រោយ ចាំអូនមកទៀត!
Viriya Lim's Blog 